Reis Schiphol - Seattle

Tegen 12-en landden op we na een rustige vliegreis van negen uur op een regenachtig Seattle/Tacoma Airport. Een computerstoring bij the customs hield ons wat langer aan boord dan gewild, maar achteraf viel het mee. Vervolgens met zijn allen in de rij voor de paspoortcontrolles, die zeer grondig werd uitgevoerd: paspoort bestuderen, vragen beantwoorden: waar ga je naar toe, ben je hier vaker geweest en biometrische gegevens opmeten. Alle vingers van beide handen op de scanner en je ook nog een irisscan. Hoe zouden de burkababes dat nu doen. Drie van onze medepassagiers waren van top tot teen in het zwart gehuld; geen glimpje huid bloot. Zelfs de handen in zwarte handschoenen gestoken en geen netje voor de ogen. Die arme vrouwen zagen dus werkelijk geen hand voor ogen! Maar voor de irisscan ging de flap toch omhoog. Onderwijl kletsten we met een medepassagier uit Amsterdam die ons Seattle aanprees Ze kwam er elk jaar. Na de paspoortcontrole en de douane ging het snel. De koffers stonden al naast de band op ons te wachten. Op de shuttle naar de aankomsthal en door naar de autoverhuur. We hadden een keurige middenklasser besteld, maar de verhuurdame probeerde ons een duurdere en grotere auto aan te smeren en nog allerlei verzekeringen. Wekte flink mijn irritatie op. Goed, eindelijk op weg, zonder tomtom, want dat was ook nog weer een hap extra. Na wat zoekwerk vonden we de Best Western, kleurloos, maar degelijk. Grote kamer en twee grote, zachte bedden. Inmiddels was het voor ons midden in de nacht en Seattle nog maar begin van de middag. Piet heeft nog wat boodschappen in de buurt gehaald en daarna zijn we in slaap gesukkeld. Om half 8 plaatselijke tijd, en voor ons half 5 's ochtends hebben we ons uit de slaap gerukt en zijn we wat gaan eten. Zalm, daar kan je je toch geen buil aan vallen. Nou, dat kan heel goed, zelden zo'n smakeloos door en door gaar gestoomd stuk vis op mijn bord gehad. Na 1 hap was het al genoeg. Eetlust was toch al verdwenen. De serveersters, beide al flink op leeftijd bleven stoicijns glimlachten en opgewekt kraaien. Waar halen ze dat vandaan, die eeuwige cheerfullniss! Hi, how are jou guy's doing tonight. Slapen dus maar. Inslapen is geen probleem, maar blijven slapen wat anders. Enfin, we hebben het tot half 7 volgehouden. De tv trakteerde ons voortdurend ophet laatste nieuws over de deadly tornedeao's en de floods in de north west. Want regen doet het al een hier al een hele tijd!. Op naar Seattle vandaag.